Port Douglas is zo ongeveer het laatste dorpje aan de oostkust van Australië, 65 kilometer boven Cairns. Het ligt heel centraal voor het Great Barrier Reef en het Daintree National Park. Er wonen 1000 mensen maar we hoorden dat dat in de winter, wanneer het er koeler en minder vochtig is, kan oplopen tot 30.000!
Nadat we onze spullen hadden uitgepakt zijn we naar het “centrum” gelopen, wat eigenlijk niet meer is dan een brede winkelstraat. Maar met zoveel souvenir/kleding winkels bleek dat toch best een uitdaging en het duurde uiteindelijk een paar dagen voordat we het eind van de straat bereikten.
Daar in het midden van de straat hebben we ons nieuwe favoriete koffiezaakje gevonden: The Little Larder. Helemaal hip, organic en glutenfree uiteraard. Heerlijke sandwiches en koffie! Meerdere keren ontbeten en geluncht dus!
In het hostel hebben we twee uitstapjes geboekt, een guided tour door het Daintree National Park en een dag duiken op het Rif! We twijfelden over duiken omdat je met een nieuwe tattoo 2 weken niet mag zwemmen. Maar zo dichtbij het rif, en dan niet gaan duiken… Ook hebben we nog een auto gehuurd!
Op advies van het hostel een tour geboekt bij Daintree Tours, maximaal 8 personen. Stipt om 07:30 staat er een moddervette Toyota Land Cruiser voor de deur. Blijkt dat we de enige zijn die dag! Het was nog zeker een uur rijden naar het park, dus onderweg kregen we al een hoop te horen over de omgeving.
Vooral over suikerriet dat veel wordt verbouwd in Queensland. Suikerriet van 3 weken oud. Suikerriet van 9 weken oud. Een stuk land waar de suikerriet net geoogst was. Een suikerfabriek. Nog meer suikerriet. Een suikerrietmaaimachine.
Zijn we er al?
Om in het park te komen moesten we met een veerpont de Daintree River oversteken. Daarna zijn we doorgereden naar Cape Tribulation, alweer een stuk land waar meneer kapitein Cook de pannenkoek aan land geweest is. Het valt op hoeveel al die avonturen-Europeanen kapot gemaakt hebben. Inheemse bevolking, natuurgebieden, diersoorten, alles moest wijken. Plaatsvervangende schaamte ofzo.
Bij de Cape hebben we heerlijk ontbeten met Daintree thee, muffins en TimTams als toetje. Vervolgens een mooie boardwalk gemaakt door een stuk wetlands. De natuur is heel divers, en met alle herrie makende diertjes een bijzondere ervaring.
We reden een stukje verder en maakten nog een boardwalk wandeling, dit keer door 3 verschillende soorten bos door. De walk begon in tropisch regenwoud, wat overging in een mangrovebos dat weer overging in wetlands. Zo kon je goed de verschillen zien.
We werden op een uitgebreide lunch getrakteerd, met lokaal gevangen Barramundi en vers fruit. Daarna gingen we naar The Daintree Icecream Company voor een lekker lokaal gemaakt ijsje!
Op de terugweg richting Mossman Gorge stond er ineens een Cassowary op de weg! Het is de op drie na grootste loopvogel ter wereld en is met uitsterven bedreigd. Op de heenweg vertelde de gids dat er in heel het park nog maar 1 vogel rondliep en die hebben wij dus aangereden. Hij smaakte erg lekker!
We reden de veerpont weer op en na een tijdje wachten merkte de gids op dat de bemanning zenuwachtig heen en weer liep en er allerlei serviceluikjes opengemaakt werden. De veerpont was kapot. En omdat het allemaal vrij afgelegen ligt staat er ook niet 1 2 3 een monteur voor de deur. Als dan ook nog de veerpont aan de verkeerde kant van de rivier ligt wordt het een spannend verhaal natuurlijk!
De gids begon al zenuwachtig met zijn baas te bellen over het voorval, en liet doorschemeren dat we hier misschien de nacht zouden doorbrengen. Maar een kwartier later kwam er wonder boven wonder een bootje aangevaren, met aan boord de monteur. 5 minuten later deed de pont het weer en werden we naar de overkant gebracht.
Door de vertraging zijn we snel naar de Mossman Gorge gereden, een kloof met een riviertje. Rond 6 uur werden we weer bij het hostel afgezet!
BARRON FALLS
We voelden ons een beetje autoloos, omdat we de auto verkocht hadden. En met de auto is toch wel de leukste manier om de omgeving te verkennen. Dus hebben we een auto gehuurd! Het originele plan was om van Townsville via de Atherton Tablelands naar Cairns te rijden. Dus zijn we naar het puntje van de Tablelands gereden, bestemming Barron Falls. Onderweg eerst bij het koffiemuseum gestopt waar we onbeperkt koffie, thee, chocolade en likeur mochten proeven. JUMMIE! De watervallen waren mooi alleen waren we eigenlijk te vroeg in het seizoen, als de regentijd aanbreekt wordt het allemaal heftiger. In Cairns zijn we over de Night Market gelopen en hebben we een ijsje gegeten aan the Strand.
GREAT BARRIER REEF
We werden weer opgehaald bij het hostel en om half 9 stapten we aan boord van het schip dat ons naar het rif brengt. Het duikavontuur gaat beginnen! Het was ongeveer 45 minuten varen naar Opal Reef en onderweg kregen we uitleg over de veiligheidsregels en gingen we de wetsuits etc passen. Voor we het wisten mochten we onze grote stap in de oceaan zetten. Bij het springen in het water zagen we al direct hoe helder het is en wat voor een wonderlijke wereld zich onder het oppervlakte begeeft. Vol verbazing zwommen we rond en het ging goed. Geen pijn bij Erwin, alleen een paar irritante GoPro® backpackerts, die niet snappen dat je met je ogen moet kijken en niet alle tijd moet laten vergaan met het maken van foto’s en filmpjes terwijl je tegen je mededuikers aanzwemt en opbotst. Ze zijn genoeg gestraft, want ze hebben gewoon drie megahaaien gemist die in een cirkel zwommen net achter een groot stuk koraal waar onze begeleidster ons naar toe haalde. Echt bizar om te zien zo in het echt, al voelt het nog steeds als het oceanium. Misschien omdat je door een duikbril kijkt, maarja, zonder duikbril zie je niet zo veel. We hebben in totaal drie duiken gedaan en we hebben van elk moment genoten. We zijn op de foto gezet en hebben de foto’s gekocht die die dag gemaakt zijn. Daarbij zaten nog veel meer foto’s die de voorgaande dagen gemaakt zijn en wat stockfoto’s van de afgelopen maanden. Dus nee, wij hebben deze foto’s niet gemaakt, maar ze geven wel goed weer wat we gezien hebben :).
Echt gek om te zeggen dat het Australië avontuur nu voorbij is. Net als toen we Maggie verlieten hadden we een soort brok in ons keel. Wat super leuk was, was dat we nog over Maggie vlogen tijdens de vlucht van Cairns naar Brisbane. De vlucht naar Auckland ging voorspoedig nadat we bijna 6 uur uit ons neus hebben gepeuterd op het vliegveld. Het is daar 3 uur later dan in Queensland dus kwamen we in de nacht aan. We hadden een kamer in een Ibis hotel in de buurt en de volgende dag gingen we naar onze AirBNB. Deze bleek midden in het centrum, maar toch in een rustige woonwijk te liggen. De eerste drie dagen hebben we de nicht van de bewoonster -die met haar vriendje op het huis paste- niet eens gezien. We zijn dan ook wel naar Laneway Festival gegaan op de 2e dag in Auckland. Dat was echt heel leuk. We hebben leuke bandjes gezien, meegezongen en gedanst, nieuwe muziek ontdekt die we zeker vaak gaan luisteren en vaker live willen zien en ook best lekker gegeten. Volgende keer nog meer insmeren, want ondanks het insmeren kwamen we beide thuis met een rode kop.
De rest van de week hebben we de stad verkent. Een week was misschien net iets te lang, want op een gegeven moment weet je niet meer zo goed wat je moet doen. We kwamen op het geniale idee om een Lord of the Rings marathon te houden, 1 film per avond. Wel de Extended, de laatste film duurt zo meer dan 4 uur. NICE! Ook zijn we twee keer naar de film gegaan. De Hobbit 3 was eindelijk aan de beurt en ook zijn we naar Into The Woods geweest. De Hobbit viel ons een ietsiepietsie tegen, gewoon omdat er zo weinig in gebeurde, het leek afgeraffeld en er zitten wat ons betreft wat suffe foutjes in. Into The Woods is een musical, The Horror. Johnny Depp speelt erin, nou als het 3 minuten is, is het veel. Worst 2 hours of our life :’) We hebben verder nog gebowld en twee keer sushi gegeten bij de Sushi Train. Rondom de haven hangen vonden we ook wel leuk, lekker mensjes en gekke meeuwen kijken bij de boulevard.
Zondag 1 februari was het zover, we gingen de auto ophalen voor Roadtrip deel 2!
We werden nog voor het blok gezet over het eigen risico. Er staat op de website aangegeven dat er zonder extra verzekering 3000 dollar eigen risico geldt. Blijkt dus dat ze dat bedrag als borg willen tijdens de huur. Vond dat echt niet tof en we hebben nu dus allebei een dikke reservering op onze creditcards.
De auto is echt super basic. De achterbank naar beneden, daar een plank overheen met twee matrassen. That’s it! Nog even kussens en slaapzak ingeslagen bij de K-Mart want dat moest allemaal apart gehuurd worden anders. De eerste nacht hebben we op een parkeerplaats geslapen, met de achterklep dicht. Pff dat is toch weer even wennen, hoe gaan we dit nou weer 8 weken volhouden!
De volgende dag hebben we de tent gebruikt die we over de open achterklep kunnen spannen, veel meer ruimte! De koffers zetten we buiten, de voorstoelen kunnen verder naar voren en zo is het eigenlijk best wel cosy!
We hebben snorkels gehuurd bij Goat Island, dat is een marine reserve dat helemaal vol zit met vis. Heel tof om te zien. We hebben in Wangarei gekampeerd en zijn de volgende dag naar Waipu gereden, naar de Waipu Caves om lichtgevende wormpjes te bekijken! Prachtig! Een kathedraal vol met sterren! Daarna door naar Tutukaka om een duiktrip te reserveren bij de Poor Knight’s. Aan het strand gekampeerd.
Daarna zijn we richting Cape Reinga gaan rijden. Onderweg een DOC camping genomen midden in het bos :)
Cape Reinga is het (stiekem op 1 na) noordelijkste stukje van NZ, echt ongelofelijk mooi. Het land eindigt in stijle kliffen en een wilde zee. De Tasman Sea komt hier samen met de South Pacific Ocean, die twee wateren mengen niet en vormen een hele scherpe scheidslijn, super om te zien! We hebben op 5 km van de Cape gekampeerd op wederom een DOC. Dit zijn door de overheid onderhouden campings waar een “honesty box” hangt. Kamperen kost meestal $6 per persoon, ze verwachten dat je het juiste bedrag achterlaat in de box.
We zijn daarna langs de westkust terug naar beneden gereden, onderweg kwamen we de grootste Kauri boom van NZ tegen. Deze boom is ongeveer 1200 jaar oud en 55 meter hoog. Omdat we zouden gaan duiken weer een camping genomen bij Tutukaka. Landa had echter nog steeds last van een erge verkoudheid, dus we hebben het duiken afgezegd. Doen we aan het eind van de reis.
Terug in Auckland hebben we het ontwikkelde fotorolletje opgehaald van de onderwatercamera die lek ging. Een hoop foto’s zijn mislukt maar het is wel een soort kunstwerk geworden met mooie blauwe vlekken etc. en de eerste foto’s uit het zwembad zijn wel gelukt dus toch tevreden met het resultaat!
We zijn hierna de Coromandel doorgereden langs de kust, een schiereiland. We zijn gestopt bij Hahei. Hier is het beroemde Hot Water Beach.
Bij laag water kan je hier je eigen heet water bad graven. We hebben bij een winery een wijn proeverij gedaan en pizza gegeten, in ruil mochten we op hun grond kamperen, was gezellig :)
Op naar Matamata! In NZ moeten we natuurlijk langs alles wat met Lord of the Rings te maken heeft. Op het land van een boerderij in Matamata ligt Hobbiton. Dit is de echte filmset! Hier wonen de Hobbits! Hele leuke guided tour gedaan en aan het eind in de Groene Draak een heerlijk stout biertje op!
De volgende dag zijn we naar Rotorua gereden, het hart van de Maori cultuur. Het stinkt overal naar rotte eieren, de stad ligt in een gebied met veel geothermische activiteit van vulkanische oorsprong. Dus. Dunne aardkorst, lava, zwavel, heet water enz. In het stadspark kan je lekker een warm voetbad nemen, stoer!
We zijn met de Skyrail Gondola de berg opgegaan, waar je allerlei spannende activiteiten kunt ondernemen. Wij zijn 3x met de Luge naar beneden geracet, dat zijn kleine karts, net mariokart! Omdat we een combiticket hadden mochten we ook 1x in de Skyswing. Je gaat in een metalen bal zitten, en dan hijsen ze je omhoog. Vervolgens val je met 150 km/h naar beneden en slinger je heen en weer over de bergtop. Oh en je moet zelf aan het touwtje trekken als je boven bent, ik trok een erg leuk gezicht hahaha dus dat filmpje hebben we maar niet gekocht! We zijn naar een camping gereden met een kuuroord! We hebben dus heerlijk liggen dobberen in water van 40 graden! Ook de volgende ochtend lagen we al vroeg weer in het water!
Onder Rotorua ligt Wai-O-Tapu. Een natuurgebied met heel veel geothermische activiteit van vulkanische oorsprong. Hier rook het nog veel meer naar rotte eieren en het was hier voor het eerst in de geschiedenis van Landa & Erwin dat Landa zich meer aanstelde dan Erwin, even een momentje dus :) De verschillende mineralen in het water maken een bont geheel van kleuren. Mooie wandeling door het park gemaakt en ook nog een mudpool bezocht.
We waren van plan om naar Gisborne te rijden en daar een camping te zoeken. Het was echter slecht weer, veel regen en Gisborne was saai en had geen camping. We zijn doorgereden naar Wairoa en hebben daar de auto voor een motel geparkeerd. We liggen nu op bed en hebben net dit blogstukje geschreven. Heerlijk.