De afgelopen weken hebben we veel ondernomen tussen het werken door. Zo zijn we twee keer naar Townsville gegaan met de veerpont. De eerste keer was omdat we met Erwin z’n oogpijn toch naar de dokter zijn gegaan. Hij vertrouwde het niet helemaal en heeft een ct scan bij X-Ray Queensland geregeld. Ook moest een optometrist even koekeloeren. Het was best leuk, even een dagje van het eiland af. We hebben winkeltjes bezocht en kwamen erachter dat Flinders street, de hoofdstraat van het centrum, best gezellig is. We hebben er alvast een paar souvenirs voor mensen thuis gekocht. Net voor de scan gingen we even bij de Burger King eten, vergeet het kassameisje ons te laten betalen en krijgen we zo onze whoppers mee.. bizar grappig voor deze ‘gierige Hollanders’, haha. Bij de scan bleek ineens dat deze niet, zoals eerder verteld werd aan de telefoon, vergoed zou worden van tevoren, dus of we gelijk even 215 dollar neer wilden tellen. Naderhand bleek het 165 te zijn, maar twee weken later hebben we het hele bedrag toch nog terug gekregen via Medicare. Bedankt Australië J. Het resultaat: ‘sinusitus’, of bijholteontsteking. Daarbij zag hij ook een poliep die er al een hele tijd moet zitten. Waarom het dan zo’n pijn doet met duiken, is ons nog steeds een beetje onduidelijk (het klinkt vrij ingewikkeld), maar Erwin kreeg van dr. Claus een neusspray met hormonen en als hij deze elke dag gebruikt de komende 2-4 weken dan zou de poliep wel eens veel kleiner of weg kunnen zijn. We hopen het, over 3 weken willen we onze PADI graag afmaken!
De tweede keer van het eiland af was omdat het tijd was om onder de naald te gaan. Een paar daagjes terug heeft Landa haar nieuwe tatoeage laten zetten. Het duurde 3,5 uur en was rondom het buigende gedeelte van haar binnenarm erg pijnlijk. Natuurlijk is het het allemaal waard naderhand. Het resultaat is over anderhalve week pas goed zichtbaar, als het geheeld is, maar nu is het al veelbelovend. Een mooie schelp zoals we die veel vinden op de stranden hier, waaruit een heleboel vlinders vliegen. Het is een mooie herinnering aan Australië, we hebben op plekken gestaan tussen duizenden vlinders en ook hebben we zat mooie schelpen verzameld. De kleuren van de vlinders zijn paars, roze en aqua, Landa’s lievelingskleuren :).
Halloween was trouwens ook wel leuk. We zijn eerst wezen eten met wat collega’s bij de pub, waar toen een vuurshow voor onze neus begon. Mensen met vuurhoepels en een BMX die dansten en sprongen. Daarna gingen we naar XBase om proberen binnen te komen bij de Full Moon Party. We hadden geen tickets, het was al uitverkocht. Aan de deur zeiden ze dat we $50 per persoon moesten neertellen. ‘Maar we zijn locals!’- was ons antwoord. Na het laten zien van een envelop met ons adres, want ik was goed voorbereid op deze vraag, hoefden we nog maar $10 per persoon te betalen. De rest heeft allemaal $25 betaald, ook onze collega’s die op het eiland wonen. Hihi, goed geregeld. We hebben wat gedanst en gedronken, vooral genoten van het kijken naar verklede mensen. Een week later hebben we nog bij Bungalow Bay de verjaardag van Natalie gevierd. Een hele lieve collega is zij en ze heeft een dochter die erg op Dees lijkt. Zowel qua uiterlijk, als de rest. Daardoor mis ik m’n lieve zusje wel extra hoor! Natalie zegt dat Desiree en haar dochter wel goede vriendinnen zouden zijn als ze elkaar zouden kennen. Daar twijfel ik ook niet over eigenlijk.
20 december moeten we ons hutje uit, maar we willen tot 10 januari nog blijven werken en hebben dus onderdak nodig voor de laatste drie weken. Via via hoorde een andere collega dat en ze bood aan dat we dan bij haar mogen wonen. Maar om heel eerlijk te zijn lijkt dat ons niet erg prettig, ze is nogal, hoe zeg je het vriendelijk, een haaibaai? We zijn ondertussen op zoek naar wat anders, maar mocht dat niet lukken kunnen we altijd op haar aanbod ingaan, of gaan kamperen. Op 9 januari laat Erwin zijn tatoeage zetten (een rainbow bea-eater die hier rondvliegt op het eiland, een heel mooie, kleurrijke vogel) en 10 januari gaan we op weg naar Cairns, waar we de auto willen verkopen. Het is een beetje krap om dit voor de 24e te doen, maar we hebben goede hoop. In het ergste geval bieden we hem aan bij een garage of de sloop. De 24e vliegen we naar Auckland, waar we ’s nachts aankomen. Die nacht slapen we in een hotel op het vliegveld, de volgende ochtend gaan we naar onze AirBNB, waar we de hele week zullen blijven. 26 januari is Laneway Festival, waar we tickets voor hebben gekocht. Lykke Li komt, die heeft Landa al minstens 3x gezien, ook in New Jersey, dus dit wordt het derde werelddeel. Super zin in. De rest van de week ontdekken we de stad en 1 februari halen we onze huurauto op waarmee we tot 30 maart heel Nieuw-Zeeland gaan doortrekken. 31 maart vliegen we dus weer terug, waar we 1 april in Taipei doorbrengen en 2 april in Amsterdam aankomen.
We hebben erg veel zin in Nieuw-Zeeland. We werken nu nog 7 weken hier en dan hebben we genoeg geld om lekker te genieten daar. Het is een fijne geruststelling dat alle grote dingen nu gewoon betaald zijn en alles wat we nu nog sparen is echt puur voor de reis. Op ons lijstje staan dingen als hobbiton, waar we de hobbithuisjes gaan bezoeken, maar ook parachutespringen (ja echt!). Ook willen we een 7 uur durende wandeling doen waar je op een gegeven moment uitkijkt over Mount Doom. Hoe awesome is dat?! (van Lord of the Rings, waar de ring in is gevallen uiteindelijk, of niet, dit is geen te late spoiler alert, slechts een vage bewering… kijk! Een vliegende schotel! *poging tot afleiden*).
Een reden waarom we zoveel zin hebben in Nieuw-Zeeland, is omdat we een week geleden even een mini dip hadden. We hebben zoveel rare mensen ontmoet, op het werk of waar we wonen, het heeft geen zin over ze uit te wijden, maar we vroegen ons echt af of het aan ons lag dat we zoveel ‘last’ hadden van al deze mensen. Erwin ging later werken en zijn Franse collega zei dat hij blij was dat hij binnenkort voorgoed van het eiland af ging. Hij zei namelijk dat niemand op dit hele eiland normaal was! Wat een verademing om te horen dat we niet de enige zijn die dit vinden. Er zijn gelukkig ook zat ‘prettig gestoorden’, maar we hopen zelf niet gestoorder terug te komen dan we al waren.
Wel zijn onze huidige huisbazen tof, ze nodigden ons uit om mee te gaan ‘tuben’ met hun dochter en haar vrienden. Zo heeft Erwin dus achter hun speedboot gehangen in een band. Hij vond het supervet, een lach van oor tot oor. Landa moest een droge arm houden, dus kon helaas niet. Misschien kunnen we over een paar weekjes waterskiën? We hopen het! Het was in ieder geval leuk om even met wat nieuwe mensen te chillen op het strand. ’s Middags gingen we nog even op zoek naar een verborgen vlindertuin op het eiland. Deze vonden we, maar de vlinders waren minder aanwezig. Ze schijnen tussen 11 en 1 het hele bos te vullen. Binnenkort maar weer eens kijken.
Een reden waarom we zoveel zin hebben in Nieuw-Zeeland, is omdat we een week geleden even een mini dip hadden. We hebben zoveel rare mensen ontmoet, op het werk of waar we wonen, het heeft geen zin over ze uit te wijden, maar we vroegen ons echt af of het aan ons lag dat we zoveel ‘last’ hadden van al deze mensen. Erwin ging later werken en zijn Franse collega zei dat hij blij was dat hij binnenkort voorgoed van het eiland af ging. Hij zei namelijk dat niemand op dit hele eiland normaal was! Wat een verademing om te horen dat we niet de enige zijn die dit vinden. Er zijn gelukkig ook zat ‘prettig gestoorden’, maar we hopen zelf niet gestoorder terug te komen dan we al waren.
Wel zijn onze huidige huisbazen tof, ze nodigden ons uit om mee te gaan ‘tuben’ met hun dochter en haar vrienden. Zo heeft Erwin dus achter hun speedboot gehangen in een band. Hij vond het supervet, een lach van oor tot oor. Landa moest een droge arm houden, dus kon helaas niet. Misschien kunnen we over een paar weekjes waterskiën? We hopen het! Het was in ieder geval leuk om even met wat nieuwe mensen te chillen op het strand. ’s Middags gingen we nog even op zoek naar een verborgen vlindertuin op het eiland. Deze vonden we, maar de vlinders waren minder aanwezig. Ze schijnen tussen 11 en 1 het hele bos te vullen. Binnenkort maar weer eens kijken.
Als laatste willen we Sint en Piet nog bedanken voor de mooie doos met snoepgoed en ander lekkers dat we hebben ontvangen. Graag willen we hen mededelen dat de helft al op is. De bestelling voor het broodje frikandel met mayo en patatje oorlog ui + patatje speciaal, kroket en kaassouflé staat nog voor 2 april. En ’s Avonds willen we graag sushi eten nadat we Dees d’r kamer hebben bezocht in Barendrecht. Dit hebben we al kortgesloten met haar toen zij en Kirsten Landa belden vanaf het werk. Dat jullie het even weten!
Cheers!
Landa & Erwin
Cheers!
Landa & Erwin