Nu zijn we in Australië omdat we ervaringen op willen doen, herinneringen willen maken en vooral omdat we willen genieten. We willen best hard werken en draaien onze handen er niet voor om, maar ons baantje hebben we in Toowoomba maar 2 dagen volgehouden. Het begon op zondag, we zouden alvast naar Toowoomba rijden, wat zeker twee uur verderop lag. De auto parkeerden we bij onze baas voor de deur en met zijn busje en ons Zweedse collega'tje gingen we op pad. Maar wel was de radiateur kapot van de bus en zijn andere bus was ineens zonder registratie dus die kon hij niet meegeven. Het was op goed geluk of we aan zouden komen, of niet. Dat ging gelukkig wel, maar onze volgende verrassing was ook niet helemaal jippie. We zaten namelijk met zijn drie op een kamer, wat normaal niet zo'n big deal zou zijn, maar we zouden én samenwerken én 14 dagen achter elkaar doorwerken. Dat zou betekenen dat we 0 privacy zouden hebben. Hmm.. daarbij was het een stinkhol. Letterlijk. Het rook erg muf, de gezamenlijke keuken was ook van een lage kwaliteit en de waterdruk in de douche was nog minder dan een druppende kraan. Niet heel motiverend, maar goed. Vervolgens op maandagochtend de set opgebouwd en het binnenhalen van mensen ging vervolgens niet zo lekker. De zelfde mensen liepen 4, 5, 6 keer langs. Het was net alsof ze in het winkelcentrum woonden! We pitchten telkens dezelfde mensen en kregen zelfs rollende ogen terug. Erwin besefte op dit punt ook dat dit echt niets voor hem is. Het is niet dat hij niet hard wil werken, maar dit is gewoon niet een van zijn (vele) talenten. No big deal. Wel voor de baas natuurlijk. Die kwam woensdag en na ons stiekem een half uurtje te hebben geobserveerd gaf hij aan niet verder te willen op deze manier. Landa had ook heel slecht nieuws gehad van het thuisfront en dat heeft zodanig effect gehad dat ze haar werk ook niet constant met een big smile kon doen. Zo'n fake masker opzetten is ook niks voor haar.. Dus zijn we 's middags teruggereden naar the Gold Coast en hebben we 's avonds in het Meriton Hotel geslapen waar ze een supergoedkope deal hadden. Voor de prijs van een hostel hebben we nu in een superdeluxe studio gezeten en 's avonds in de sauna gelegen en gezwommen in een heerlijk zwembad met zachte, gladde, schone tegels. Wat een verademing! Normaal betaal je bijna het dubbele voor zo'n kamer. Toch nog een beetje geluk :)
Het was nu tijd om de Gold Coast écht achter ons te laten. We hebben er bijna een maand rondgebracht, waren ook al bij de Sunshine Coast en moesten toen weer terug vanwege het baantje. We vinden de Gold Coast echt wel leuk, maar nu lekker door en het wat hogerop weer proberen om een baantje te vinden. Geen sales hopelijk, maar gewoon fruit plukken lijkt ons heerlijk. Tuurlijk is dat ook hard werken, maar dat kunnen we ook! We zijn eerst naar Noosa gereden, waar we de vorige keer aan de Sunshine Coast gebleven waren. We kwamen op een camping genaamd Elanda Point, wat natuurlijk een leuke naam is en een beetje de reden dat ik er door aangetrokken werd. Daar kregen we ook het emotionele nieuws van thuis. De natuur daar heeft me gesteund in het verdriet en ook een mooie lange wandeling langs de kliffen bij Noosa de volgende dag heeft me goed gedaan. Ik heb daar veel aan Anneke gedacht en bevat nog steeds niet dat ze er niet meer is. Ben heel blij dat ik nog een bakkie heb gedaan voordat we weggingen en ik ga haar ontzettend missen. Gekke lieve hippie.. :'(
Vandaag hebben we besloten om, ondanks dat we niet zoveel geld meer hebben, toch gewoon iets te doen wat op ons lijstje staat: Fraser Island! Het is een zandeiland en ondanks dat het dus alleen uit zand bestaat, zijn er allerlei verschillende soorten ecosystemen te vinden, van eucalyptus-bossen tot tropisch regenwoud en het leukste is nog de zoetwatermeren, zoals Lake McKenzie! Bizar hoe een eiland van misschien 25 km breed en meer dan 100 km lang dat alleen uit zand bestaat toch nog zoetwatermeren heeft, ondanks dat het omringd is door zoute zee/oceaan! Hoe dat komt hebben wij natuurlijk tijdens onze tour geleerd. Ook bomen van vier meter omtrek hebben we gezien. Fraser Island heeft natuurlijk geen wegen, behalve in een klein stadje dan. De oostkust fingeert als 'snelweg' en je kan er alleen met een 4WD rijden. Eenmaal door de bossen heen was het dan ook een bumpy ride! We hebben ook zat dingo's gezien, een soort wilde hond. Onze eerste stop was trouwens bij een zoetwaterkreek genaamd Eli Creek. Via een boardwalk volg je de creek om er vervolgens in te springen. Dat was nog best spannend met camera en tas in de hand, maar we zijn blij het toch gedaan te hebben. We slapen nu in de 'tuin' van Pippies Beach House Hostel en morgen gaan we naar Bundaberg, zo'n 3 uurtjes rijden, maar vanuit hier schijnt werk vinden toch wel mogelijk te zijn. We hebben een adres voor een hostel dat je helpt bij het vinden van werk, dus daar gaan we even aankloppen morgen. Hopelijk is het wat!
Als laatste hebben we nog het heugelijke nieuws dat we alvast namen hebben verzonnen voor onze aanstaande katten: Noosa & Eli (spreek uit als Noessa en Ie-laai). Dus dat!