Een reden waarom we zoveel zin hebben in Nieuw-Zeeland, is omdat we een week geleden even een mini dip hadden. We hebben zoveel rare mensen ontmoet, op het werk of waar we wonen, het heeft geen zin over ze uit te wijden, maar we vroegen ons echt af of het aan ons lag dat we zoveel ‘last’ hadden van al deze mensen. Erwin ging later werken en zijn Franse collega zei dat hij blij was dat hij binnenkort voorgoed van het eiland af ging. Hij zei namelijk dat niemand op dit hele eiland normaal was! Wat een verademing om te horen dat we niet de enige zijn die dit vinden. Er zijn gelukkig ook zat ‘prettig gestoorden’, maar we hopen zelf niet gestoorder terug te komen dan we al waren.
Wel zijn onze huidige huisbazen tof, ze nodigden ons uit om mee te gaan ‘tuben’ met hun dochter en haar vrienden. Zo heeft Erwin dus achter hun speedboot gehangen in een band. Hij vond het supervet, een lach van oor tot oor. Landa moest een droge arm houden, dus kon helaas niet. Misschien kunnen we over een paar weekjes waterskiën? We hopen het! Het was in ieder geval leuk om even met wat nieuwe mensen te chillen op het strand. ’s Middags gingen we nog even op zoek naar een verborgen vlindertuin op het eiland. Deze vonden we, maar de vlinders waren minder aanwezig. Ze schijnen tussen 11 en 1 het hele bos te vullen. Binnenkort maar weer eens kijken.
Cheers!
Landa & Erwin