Eergisteren zagen we een advertentie op gumtree waar we druiven konden gaan 'rolling' of 'pulling'. Rollen leverde $1.68 per boom op en trekken 70 cent. Geen idee wat het verder inhield ofzo. We konden smsen naar twee nummers, dus dat deden we en beiden reageerden ook al snel. Ja, we konden komen. We zouden afspreken bij het vliegveldje van Emerald en daar dan instructies krijgen hoe we bij de farm moesten komen. We waren in Agnes Water (trouwens super mooi daar! Captain Cook ontdekte in 1770 daar Queensland en als je op de lookout staat, zie je het precies hoe hij het daar gezien moet hebben! We stonden op een bushcaming met maar liefst één (koude!) douche, wat er voor zorgde dat we om half acht, nadat we gewekt werden door de vriendelijke rangers die geld kwamen innen, al besloten om de 200m naar het strand te lopen en een duik te nemen in het heerlijke water. Niet wetende wat stonefish waren of iets dergelijks. Deze zeer giftige en dodelijke vissen schenen hier te zwemmen. Heb het bordje wel gezien, maar niet gegoogled wat het nou precies voor beesten waren. Toch heerlijk gezwommen daar op het soort van privé strand.)
Gister was het de 'vrije dag', we hebben de was gedaan en half depressief binnen gezeten, want er is niks te doen in dit plaatsje en het hok waar we in zitten is ook gewoon behoorlijk depressief. Juist omdat we ons zo klote voelden hadden we ook geen zin om te socializen buiten. We vragen onszelf soms echt af wat we nou precies doen in Australië. We hebben ons huisje, onze banen, zelfs onze lieve kat opgegeven om hier onze droomreis te maken, maar tussen alle mooie momenten waar je ons vaak over hoort, zitten ook veel downs. Zo is het gewoon zo dat iedereen je probeert te rippen en vooral met baantjes zoals deze waar je per bak of boom betaald krijgt. Eigenlijk is het illegaal.. we hebben gisteren veel op internet gezocht naar soortgelijke verhalen en het hele internet staat er vol mee. Backpackers die hun 2e jaars visa willen en 88 dagen dit soort werk moeten doen, daarbij zijn er enorm veel backpackers dus als de een weggaat klopt de ander alweer aan. De boeren worden constant gebeld of er plek is, dus ja, ergens snappen we ook wel hoe makkelijk het is om ze dan ook uit te buiten. Wij zijn nu gewoon de Polen zoals die nu thuis aan het werk zijn in de kassen. Er zitten hier mensen die al zes jaar dit werk doen, waarschijnlijk verdienen ze net iets meer dan het minimumloon, maar wij, onervaren en nog wat klungelig met de takken, mogen blij zijn als we 300 dollar bij elkaar schrapen. Dat is dan 150 per persoon. Ongelofelijk. Het volgende baantje wat we gaan zoeken moet echt een uurloon uitbetalen, want dit is pure uitbuiting. Vandaag hebben we dus weer keihard gewerkt. Om zes uur stonden we alweer op de bus te wachten, nadat eerst om 5 uur het brandalarm afging! Waarschijnlijk expres, gewoon om iedereen even wakker te maken. Bizar kut wakker worden kan ik je wel vertellen. De zonsopgang begon pas rond half zeven dus het was erg donker. Eenmaal aangekomen bij onze rij, gingen we weer verder waar we vrijdag gebleven waren. Ik telde terwijl we langs de rij liepen de bomen van de vorige keer. Een stuk of 50 hebben we er toen gedaan. Vandaag hebben we er misschien 80/90 gedaan. Mijn duim heeft vorige keer een beetje klem gezeten tijdens het werken, waarschijnlijk combinatie van te strakke handschoen, duimring en constant knippen met de kniptang. Hij voelt nog steeds doof aan. Ik hoop dat dit niet blijvend is, het is behoorlijk irritant. Het werk is echt heel vervelend, je loopt maar te trekken aan takken en alles te snoeien en de bladeren zitten constant in de weg. Het motiveert ook niet dat je weet dat je zeker 9 uur per dag keihard aan het werk bent terwijl het gewoon zo weinig oplevert. Maar goed.. we willen zo graag wat extra verdienen, we willen niet eens een tweede jaars visum. We willen leren duiken in Cairns en dat is nog zo'n 1000km verderop en kost zeker 1700 dollar voor ons twee inclusief een zeilboottocht van 3 dagen. Na deze week is het dus tijd om wat te zoeken wat meer oplevert. We hebben in ieder geval wel wat ervaring opgedaan en de mensen zijn hier echt heel aardig over het algemeen. Het is alleen best een shock als je in zo'n 'gevangenis' terecht komt. Een van de bedden heeft een matras op een veerbodem, maar de ander ligt op een houten plank. Wij Westerlingen zijn niks gewend, dat is echt wel zo. Misschien zelfs verwend. Niet dat wij niet hard werken thuis, maar vergeleken met dit, hebben we het echt goed in Nederland.